Leven met het water

De tocht begint in Zierikzee waar de gids zich bij het gezelschap voegt. Vertrek langs de dijk naar Ouwerkerk waar het Watersnoodmuseum is gevestigd in vier caissons die het laatste gat in de dijk hebben gedicht. Er wordt verder gereden naar Bruinisse, een klein vissersdorp waar het opkomende water uit de Grevelingen en Oosterschelde samenkwam. Dit had tot gevolg dat het waterpeil een ongeëvenaarde hoogte van NAP+ 4,5 meter bereikte. Na Bruinisse is de volgende stop in Dreischor. Dit prachtige ringdorpje is ook niet ontkomen aan de ramp. Dreischor beschikte over een klein, in een inham van de Grevelingen gelegen, haventje, De Beldert. Het gevaar hier kwam echter niet vanuit zee, maar vanuit de haven. De dijken daar zijn twee meter lager dan de zeedijk en bezweken onder het geweld. De tussen het haventje en Dreischor gelegen dijken waren slecht onderhouden en te laag en ook deze begaven het waardoor Dreischor en de polder razendsnel onderliepen.` Over polderwegen wordt de tocht vervolgd naar de Oosterschelde. Hier aan de oevers hebben talrijke dorpjes of gehuchtjes gelegen die in de loop der eeuwen zijn verzwolgen door de zee. Bij laag water zijn sommige contouren van huisjes en kerken nog te zien. De Oosterschelde was een open zeearm met een directe verbinding met de Noordzee. Het zogenoemde Zuidland van Schouwen-Duiveland heeft in totaal 14 dorpen moeten prijsgeven aan het water. Een blijvend symbool is de Plompe Toren, het enige overblijfsel van het dorpje Koudekerke. Deze toren is dagelijks geopend en te beklimmen. We zetten koers naar Zierikzee waar het programma eindigt.` De gids zal u tijdens de rit vertellen over de Watersnoodramp en eerdere rampen die Schouwen-Duiveland hebben getroffen. Ook het verhaal van de zeemeermin zal ter sprake komen.