CODE – incl. lunch – Festival Zeeland Klassiek

Muzikanten die geheime boodschappen in hun muziek verbergen, zijn al zo oud als de weg naar Rome, of in ieder geval zo oud als de meester uit de baroktijd J.S. Bach, die de Duitse muzieknomenclatuur gebruikte om zijn naam in zijn partituren te spellen. Het muzikale cryptogram werd bekend als het BACH-motief en werd, zoals we zullen ontdekken, in latere jaren door vele andere componisten herhaald en als inspiratiebron gebruikt. Shostakovich gebruikte zijn motief (D-(E)S-C-H in een aantal van zijn beroemdste werken, maar waarom? Behalve dat het een leuk idee was, lijkt het dat er een diepere reden is. Shostakovich, die in 1906 werd geboren en in 1975 stierf, componeerde in een tijd van grote onrust in de geschiedenis van zijn land en werd vaak vervolgd door de Sovjetautoriteiten. Dit was zijn manier om te zeggen: ‘Ik stop mezelf in de structuur van deze muziek en, wat je er ook mee bedoelt, je kunt me niet uitwissen.’” Dat is een zeer krachtige uitspraak, maar muziek is niet zo eenvoudig; het stelt ons in staat om ervan te maken wat we willen, en Shostakovich maakt volledig gebruik van die dubbelzinnigheid in zijn werk. Vanmiddag hoort u zijn meest befaamde strijkkwartet in de industriële setting van het Industrieel Museum.

Shostakovich strijkkwartet no. 3 op. 73  Kurtag Signs Games and Messages (selectie) voor altviool solo